زمان تقریبی برای مطالعه این مقاله: ۶ دقیقه
از قسمت قبلی مبحثی را آغاز کردیم و در مورد عوامل ایجاد کنندهٔ استرس در تیپ شخصیتی ISFJ صحبت کردیم.
در این قسمت می‌خواهیم این بحث را ادامه دهیم و قصد داریم ببینیم یک ISFJ برای اینکه به مرز انفجار نرسد چه کارهایی می‌تواند انجام دهد:
–
مراقبت از خودتان را تمرین کنید
رسیدگی به خودتان درست به اندازه رسیدگی به دیگران مهم است. با تمرین مراقبت از خود، می‌توانید رفته رفته به مرحله‌ای برسید که نیازهای خودتان را هم به رسمیت بشناسید.
سعی کنید هر روز راهکارهای کوچک و ساده‌ای پیدا کنید که به کمک آن‌ها از خودتان مراقبت کنید و اجازه ندهید تا به مرز انفجار برسید.
ساده شروع کنید
مراقبت از خود، از کارهای خیلی ساده و پیش پا افتاده شروع می‌شود. حواستان به تغذیه‌تان باشد، خصوصا از مصرف صبحانه و ناهار غافل نشوید. اگر شاغل هستید حتما زمان مختصری را به صرف ناهار اختصاص دهید. در برنامه‌تان پیاده‌روی را هم بگنجانید و مراقبت کردن از خودتان را از همین کارهای به ظاهر ساده شروع کنید.
با برنامه پیش بروید
در کلاس‌های آمادگی جسمانی یا ایروبیک ثبت نام کنید یا به کلاس‌های هنری مورد علاقه‌تان بروید و هر از چند گاهی با دوستانتان برنامه یک دورهمی مختصر را ترتیب دهید.
زمان مشخصی را به استراحت اختصاص دهید
در طول روز یک زمان ثابت و مشخص را به استراحت اختصاص دهید. در این زمان کارهایی را که انجام داده‌اید بررسی کنید و برای کارهای باقی مانده برنامه‌ریزی کنید. برخی از کارها را بعد از زمان استراحت انجام دهید و مابقی را به روز بعد موکول کنید.
خودتان را به عنوان یک اولویت در نظر بگیرید
چه کاری بوده که همیشه دوست داشتید انجامش دهید اما هر بار آن را به تعویق انداخته‌اید تا به بقیه برسید؟ چه چیزی را همیشه دوست داشتید تجربه کنید اما در ذهنتان دنبال یک «زمان مناسب» برای آن می‌گشته‌اید؟ زمان مناسب الان است! همان چیزی که همیشه دوست داشتید اما به تعویق می‌انداخته‌اید را انجام دهید.
برای تفریح و سرگرمی هم جا باز کنید
خنده دشمن استرس است. فرصت‌هایی که برای تفریح و سرگرمی با دوستان و خانواده پیش می‌آید را غنیمت بدانید و از آن‌ها استفاده کنید.
–
احساس گناه و عذاب وجدان را کنار بگذارید
البته گفتنش خیلی ساده است اما به هر حال باید احساس گناهِ بی دلیل را از خودتان دور کنید و به خودتان سخت نگیرید.
ISFJها معمولا به این مشهورند که باید همه چیز را چک کنند، از همه چیز مطمئن شوند و حرص و جوش همه اطرافیان را بخورند.
[box type=”tip” radius=”5″]مشکل اینجاست که ISFJها گاهی اوقات خودشان را به خاطر چیزهایی که واقعاً به آن‌ها مربوط نیست هم سرزنش و ملامت می‌کنند.
البته این نگرانی و هوشیاری نسبت به اتفاقات اطراف با رعایت حد و حدود آن چیز بسیار مثبت و سازنده‌ای است اما مشکل از جایی شروع می‌شود که ISFJها به خاطر هر اتفاق مربوط و نامربوط دلواپس می‌شوند و می‌خواهند خودشان همه چیز را درست کنند. در نتیجه افراد این تیپ باید یاد بگیرند افکار منفی و نگرانی‌های بیجا را کنترل کنند.
باید بپذیرید که شما مسئول اشتباهات دیگران نیستید و قرار نیست خودتان جورِ تمام مشکلات دنیا را بکشید. از طرفی اگر در یک موقعیت فرضی واقعاً شما مقصر باشید، اینکه اشتباه کرده‌اید را به عنوان یک خطای نابخشودنی در نظر نگیرید، هر کسی ممکن است اشتباه کند بنابراین از اشتباهتان درس بگیرید و نیازی نیست که بیش از آن خودتان را مورد سرزنش قرار دهید. از اشتباهتان عبور کنید و اجازه دهید ذهنتان کمی نفس بکشد.
–
حد و مرز بگذارید و خواسته خودتان را بیان کنید
ISFJها به طور طبیعی فکر می‌کنند مسئولیت رسیدگی به بقیه بر عهده آن‌هاست. همینطور برای این تیپ حفظ تفاهم و هماهنگی با دیگران در روابط بسیار مهم است به همین دلیل ISFJها معمولا روحیه رقابتی ندارند و به طور مستقیم وارد رقابت با بقیه نمی‌شوند.
مسئله مهم دیگری که در مورد ISFJها وجود دارد این است که گاهی اوقات دست رد به سینه کسی نمی‌زنند و به کلیه درخواست‌ها جواب مثبت می‌دهند. به همین دلیل رفته رفته سرشان شلوغ می‌شود و با کلی مسئولیت که لزوماً به خودشان ربطی ندارد مواجه می‌شوند، همین باعث می‌شود زیر بار فشار این مسئولیت‌ها خودشان را سرزنش کنند و از اینکه نتوانسته‌اند نه بگویند پشیمان شوند.
در نتیجه این تیپ باید یاد بگیرد در کمک کردن به دیگران حد و مرز بگذارد و همیشه، همه درخواست‌ها را فوراً مورد اجابت قرار ندهد.
–
جمع‌بندی و حرف آخر:
مراقب باشید کارهای مورد علاقه خودتان را به بهانه کار و رسیدگی به دوستان به تعویق نیندازید. مطمئن باشید «زمان مناسب» هیچوقت نمی‌رسد. این شما هستید که باید موقعیت را ایجاد کنید و زمانی را به برآورده کردن نیازهای خودتان اختصاص دهید.
[box type=”tip” radius=”5″]کارهای اطرافتان هیچوقت تمام نمی‌شوند، کار همیشه هست، همیشه کسی هست که به کمک شما نیاز داشته باشد یا کسی که خوشحال نیست و از شما انتظار دارد درد او را بفهمید.
اگر بخواهید صبر کنید تا اول همه این مسئولیت‌ها را انجام دهید و بعد به نیازهای خودتان برسید، به شما قول می‌دهم هیچوقت برای خودتان فرصت نخواهید داشت.
منطقی‌تر این است که برای خودتان هم اولویت قائل شوید و همانطور که برای دیگران ارزش قائلید و به آن‌ها رسیدگی می‌کنید، خودتان را هم یک اولویت مهم و ارزشمند بدانید.
در این صورت بهره‌وری شخصی شما هم بیشتر خواهد شد و بعید است در چنین حالتی آرامش و یکپارچگی‌تان را از دست بدهید و دچار انفجارهای ناگهانی و عصبانیت‌های مقطعی شدید بشوید.
[divide]
امتیاز شما به این مقاله:[kkstarratings]
[divide]
