مطالب پیشنهادی:

فرزندپروری افراد شهودی منعطف (NP)

MBTI و فرزندپروری

مشکلاتی که والدین NP در فرزندپروری با آن روبه‌رو می‌شوند:

«به بچه‌ام پستونک بدم یا بذارم اونقدر گریه کنه تا خوابش ببره؟»

«تو پر قو بزرگش کنم یا بذارم سختی رو هم تجربه کنه؟»

«بذارم خودش تصمیمشو بگیره یا به زور وادارش کنم قوانینو اجرا کنه؟»

همه والدین با چالش‌هایی در مواجهه با فرزندانشان روبه‌رو می‌شوند. همه ما نگرانیم که آیا داریم کار درستی انجام می‌دهیم؟ ولی برای والدین NP کوچکترین تصمیم‌ها هم سخت و بزرگ به نظر می‌آیند. این تیپ‌ها در دنیایی از احتمالات و تفکر خلاق سیر می‌کنند. آن‌ها مدام نگرانند که کوچک‌ترین تصمیماتشان، تاثیرات بلند مدت جدی روی فرزندشان به‌جا‌بگذارد. در این مقاله قصد داریم به ۵ تا از چالش‌هایی که والدین NP با آن مواجه می‌شوند بپردازیم:

 

  1. سروکار داشتن با کارهای روتین

سر وقت حاضر شدن برای مدرسه؟ چرت ظهرگاهی ساعت ۱ بچه؟ پیش بردن کارها طبق یک زمان‌بندی دقیق؟ مگر بچه‌ها ماشین هستند؟! انجام دادن کارها طبق زمان‌بندی ممکن است احساسی از آرامش برای تیپ‌های حسی ساختارگرا (SJ) به ارمغان بیاورد ولی موجب وحشت تیپ‌های NP است! شما به صورت ذاتی توجه به تصویر کلی را به جزئیات خسته کننده ترجیح می‌دهید که این یعنی «جیش کردن و مسواک زدن و لباسا رو شستن» طبق یک نظم مشخص و تکرارشونده تصورش هم برای شما وحشتناک است.

 

والدین NP پر از حس کنجکاوی و بازیگوشی هستند. شما دوست دارید بشینید و فرزندانتان را موقعی که دارند دنیا را کشف میکنند تماشا کنید. شما نیاز دارید که یک برنامه راحت داشته باشید تا بتوانید یک پیکنیک باحال ترتیب دهید و در جنگل‌ها بی‌هدف راه بروید و همزمان طبیعت را کشف کنید و بی هیچ دغدغه‌ای، هر زمانی که چیزی حس کنجکاوی‌تان را قلقلک داد دنبالش بروید. شما با این کارها ممکن است حسابی خودتان را به دردسر بیندازید مخصوصا در‌صورتی‌که فرزند شما جزو بچه‌هایی باشد که به انجام کارهای روتین علاقه‌مند است؛ در حالی‌که ترجیح شما- در نقطه مقابل فرزندتان- این است که منتظر شوید و ببینید چه پیش خواهد آمد.

 

  1. همذات پنداری افراطی

این اتفاق بیشتر برای والدین NFP می‌افتد که به‌خوبی احساسات فرزندانشان را درک می‌کنند تاحدی که وقتی فرزند آن‌ها دردی را تجربه می‌کند آن‌ها هم به شدت غمگین می‌شوند و تحت فشار قرار می‌گیرند. برای والدین NFP بسیار دشوار است که برای تربیت فرزندشان از تنبیه استفاده کنند به خصوص که به شدت با او احساس همذات پنداری میکنند و این زمانی دشوارتر می‌شود که شریک زندگی‌ آن‌ها هم شخصی باشد که با رویکرد مهربانانه نسبت به نافرمانی بچه‌ها واکنش نشان دهد. روش‌های تنبیهی نامناسب برای تربیت فرزند می‌تواند دلیل اصلی ایجاد حس تعارض برای والدین NFP باشد مخصوصا وقتی‌که ایجاد هماهنگی بین اعضای خانواده و گرفتن بهترین تصمیم برای فرزند با هم در تضاد باشند.

 

همذات پنداری افراطی با فرزند زمانی‌که شما بیش از یک فرزند داشته باشند می‌تواند به مشکل بزرگ‌تری تبدیل شود. والدین NFP لازم می‌دانند که با فرزندانشان عادلانه برخورد کنند و به آن‌ها نشان دهند که همه را به یک اندازه دوست دارند. گرچه معمولا بچه‌ها در برهه‌ای از زمان حس می‌کنند که اینطور نبوده و یک سری از تصمیمات والدین صرفاً براساس علاقه یا خوشایند آن‌ها گرفته شده که این برای والدین NFP می‌تواند بسیار دردناک باشد. وقتی فرزندتان از نحوه برخورد شما با یک مسئله آزرده می‌شود این اتفاق به شدت احساسات شما را جریحه‌دار می‌کند.

 

  1. فشارهای جامعه برای پیروی از سبک مشخص در فرزندپروری

در بین تیپ های شخصیتی ۱۶ گانه MBTI، تیپ‌های  شهودی منعطف (NP) را اشخاصی بازیگوش و روشن‌فکر می‌دانیم که دوست دارند گاهی کمی هیجان به زندگی فرزندانشان وارد کنند. والدین NP به بچه‌هایشان می‌آموزند که سوال پرسیدن خوب است و قوانینی که معنایی ندارند باید به چالش کشیده شوند. شما اصلا دوست ندارید استقلال فرزندانتان را از آنان سلب کنید و آن‌ها را کنترل کنید؛ به همین دلیل قانون‌شکنی‌ها را تحمل می‌کنید و سؤال‌ها و حرف‌های بی‌انتهایی مثل «اینو ببین!»، «این چجوری کار میکنه؟»، «چرا؟ پدر… چرا؟» رو تشویق می‌کنید.

چیزی که کمتر در جامعه درک می‌شود این است که NPها مخصوصا درونگراها وقتی بحث فرزندپروری به میان می‌آید احساس می‌کنند بقیه آن‌ها را تافته جدابافته می‌بینند. جامعه ما را تشویق می‌کند فرزندان را به یک روش و شیوه خاص تربیت و بزرگ کنیم. آن روش‌ها (روش‌های عموم) بیشتر از حدی که شما تحملشان را داشته باشید چارچوب‌دار و سنتی هستند. دلیلش هم این است که اکثر خانم‌ها SFJ هستند و بیشترین تجربیات موجود در فرزندپروری از این تیپ است. در این شرایط والدین NP احساس می‌کنند از واقعیت جامعه جدا افتاده‌اند و به همین خاطر ممکن است فکر کنند کوچک‌ترین تصمیماتی که می‌گیرند اشتباه است و مدام خودشان را نقد می‌کنند.

این‌که شبیه مادرهای دیگر نباشید ممکن است خیلی سخت باشد. حقیقت این است که اگر ندانید فایده کاری که انجام می‌دهید چیست، رغبتی به انجام دادن آن کار نخواهید داشت. اکثر والدین NP متوجه شده‌اند که در مورد ماهیت چگونگی انجام امور مربوط به کودکشان دچار تضادند. این موضوع ناشی از نوعی حس تردید درونی است که مدام در گوش آن‌ها می‌گوید: «تو ایراد داری که مطابق با سنت‌ها و آن‌چه معمول است پیش نمی‌روی!»

 

  1. رد شدن فرزندان از دوران طولانی کودکی

گفتیم که والدین NP با روزمرگی‌های وحشتناک فرزندپروری در حال جنگیدن هستند. یک مشکل دیگر والدین NP زمانی شروع می‌شود که می‌بینند دوران کودکی فرزندانشان همینطور ادامه دارد… ادامه دارد… و احساس می‌کنند دوران کودکی آن‌ها تمام‌نشدنی است! باید سال‌ها پوشک عوض کنی، ناهار آماده کنی، سال‌ها او را به کلاس شنا ببری، در درس و مشق کمکش کنی، در جلسه اولیا و مربیان شرکت کنی یا به آن‌ها برای حل مشکلاتی که در رابطه دوستی‌شان به‌وجود آمده است کمک کنید.

البته که حتی وقتی مغز شما در حال انفجار از به‌خاطرسپردن این همه روال و جزئیات است نیز تمام تلاشتان را می‌کنید تا همه آن‌ها را به‌خوبی مدیریت کنید، اما ممکن است این مسئله واقعاً برایتان مشکل‌ساز باشد چون کاملاً احساس می‌کنید حسابی با مسائل تکراری و تمام‌نشدنی به دردسر افتاده‌اید.

 

  1. تمایل به احاطه کردن خودتان با گزینه‌های بسیار زیاد

اگر فقط یک چیز ثابت درباره فرزندپروری وجود داشته باشد این است: مدام با زنجیره طولانی و تمام‌نشدنی از تصمیمات و چالش‌ها رو به رو می‌شوید!

«این عروسکو بگیرم یا اون یکیو؟»

«اسمشو توی این کلاس بنویسم یا توی اون یکی کلاس؟»

«از کدام سبک‌های فرزندپروری برای تربیت فرزندم استفاده کنم؟»

گزینه‌های متعددی برای شما وجود دارد که می‌توانید از میان آن‌ها انتخاب کنید و این بسیار هیجان‌انگیز است.

 

بیاید صادق باشیم! NPها تصمیم‌گیرندگان شگفت‌انگیزی نیستند! (پروژه‌ها را قطعی نمی‌کنند) شما دوست دارید ته همه گزینه‌ها را دربیاورید و این زمانی‌است که از تمام زوایا، مزایا و مضرات و آینده هر گزینه را دیده باشید؛ تا تصمیم بگیرید خودتان را درون این چاله بیندازید یا آن یکی. این مدل تصمیم‌گیری ممکن است مزیت‌هایی برای شما داشته باشد اما فراموش نکنید که از طرفی انرژی ذهنی زیادی هم از شما می‌گیرد. پریدن از یک گزینه به گزینه بعدی هزینه ذهنی بسیار زیادی برای شما دارد. این یعنی شما نسبت به هر تیپ شخصیتی دیگری بیشتر در معرض زوال انرژی هستید! پس بهتر است دنبال راه‌هایی باشید که بتوانید از لحاظ فکری به آرامش برسید.


منبع: truity.com


مترجم: نیلوفر نقدی- عضو دپارتمان تولید محتوای تایپ‌شناسی و دانش‌آموخته MBTI تایپ‌شناسی

نیلوفر درباره خودش این‌طور می‌گوید:

من نیلوفرم؛ رهروی راه شناخت اطرافم، اطرافیانم و از همه مهمتر خودم! اصلا چرا بعد شناخت از کلمات استفاده کنیم و محدودش کنیم؟! کافیه بی هیچ حرفی قدم بذاریم در راه خودشناسی و ببینیم چطور شناخت ما نسبت به همه چی تغییر میکنه و پخته تر میشه! ما اینجاییم تا باهم این مسیر بی انتهای شیرین رو طی کنیم


دوره حضوری مرتبط

[ آرسام هورداد ]

مدرس و پژوهشگر شخصیت‌شناسی و چیرگی | چیرگی یعنی خودِ منحصربه‌فردت را پیدا کنی و آن را به بهترین شکل به عالم عرضه نمایی

مطالب مرتبط

ارسال نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

۱ دیدگاه

  • سارا گفت:

    من فکر میکنم intp هستم معمولا چیزایی که درباره intp هست هم در موردم درسته یا حداقل دیگران اینطور میگن.. اما بازم شک دارم که نکنه یه تایپ دیگه باشم یا دارم ادا در میارم.. چطوری باید مطمئن شم؟ اصلا میشه آدم انقدر مطمئن شه درباره تایپش؟